butterfly

Czym jest motyl bez skrzydeł?




Czym jest człowiek bez marzeń?




Czym jest okno bez szkła?




I czym studnia bez wody?















Tym kim ja jestem bez Ciebie.




Istnienie me bez choć szczypty sensu.




Niczym kaleki motyl, którego zabić nam żal.




Niczym oschły człowiek, który ciągle jest sam.




Niczym zepsute okno, które kiedyś naprawimy.




Oraz niczym studnia, czekająca aż ją napełnimy.











A niebo ciągle jest niebieskie.




Słońce nadal świeci.




Trawa cały czas zielona.




Czas bez przerwy biegnie.











Niby wciąż to samo,




Nic się nie zmieniło.




To wszystko zawsze takie było.